ในวันที่เราล้ม...
เมื่อเราล้มลงในวันที่ท้องฟ้ามีเมฆครึ้ม
วันที่สายฝนหลั่งรินจนหัวใจเปียกปอน...
จงอย่ากลัวที่จะลุกขึ้น...
แต่จงยืนขึ้นอีกครั้งด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม...
ถึงแม้ว่าในความเงียบจะมีเสียงร่ำไห้จากข้างในลึกๆ...
และแม้ว่าหัวใจจะถูกกลืนกินด้วยความเจ็บปวดก็ตาม
แต่จงพึงตระหนักไว้อย่างหนึ่งว่า...
สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันทำให้เราอ่อนแอ...
ก็เพื่อที่พรุ่งนี้เราจะได้เข้มแข็งขึ้น...
และสามารถยืนได้อย่างมั่นคงด้วยตนเอง...
โดยที่ไม่จำเป็นต้องมีใครคอยพยุง...
ไม่จำเป็นต้องมีคนๆนั้น...อีกต่อไป
...มาลุกขึ้นกันเถอะ...
...ท้องฟ้าใสยังรอเราอยู่....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น